Son savaşçı Şiiri - İzzettin Sonkaya

son savaşçıyım ben aşk meydanında
bir damla suya hasret ellerinde...
bir orduyu andırıyor bakışların
ben gözlerinde yaşadım bozgunu...
kimi kimsesiz feryatlarda çağırırken adını
bir mızrak darbesiyle düştüm yerlere.

ben ellerinde yaşadım bozgunu
en cilveli pamuksu ellerinde...
hiç bilmediğim şarkılarda aradım ismini,
hiç tanımadığım destanlarda yaşadım seni.
ve ben biliyordum, ben biliyordum;
hayatın bana sunduğu entrikaydı sende yaşadığım
oysa ben hazırdım her oyununa,
germiştim göğsümü en acılarına dünyasının...

hep filmlerde gördüm bozgunu
en kanlısını izledim hiç korkmadan
gözlerini bilmeden önce...
bir orduyu andırıyordu gözlerin
kuşanılmış en kanlı haliyle
ve en acımasız endamıyla...

ben dudaklarında yaşadım bozgunu
yüreği delip geçen serseri kurşunlardan önce,
oysa kan ateşine çalar sözlerin;
kırık dökük hicazsız mısralarda...