Son Satır Şiiri - İbrahim Eryazıcı

Son satır bu hayatımdan
Güneşle beraber batmayı
Çıkaramadım aklımdan
Görmek gözlerindeki ışığı
İçime seni gömmeden
Fikirler hep aynı
Öğrendim yaşamayı, sevmeden.

Dilerdim bir satır şiirim olsun
Bilsin insanlar beni
Yaşamamış bir deli
İçimde yoğururken seni
Hayalimde ufak bir çocuk
Silinip gitti.

Doğayla bütünleştirmek seni
Gül bahçelerinde ararken hayalini
Sevemedim elime batan dikeni
Sonra ufak bir pencerede
Düşünürken seni
Kalbimde ufak bir kıpırtı
Hayat, doğan güneş gibi