Son Şarkım Şiiri - Abdullah Ziya

Yine bozuldu tövbelerim, her yer karanlık
Zihnim darmadağın, yürüyen bir ölüyüm
Aklımda tek soru, ama hep ucu açık
Bugünümden farksızım, yarınımın dünüyüm.

Çıkmaz bir sokak gibiyim
Karanlık ve kimsesiz,
Eskisi gibi değilim
Çığlıklarım da sessiz

Ellerim cebimde yürümekteyim yolda
Dudaklarımda ise çocukluğumun şarkısı,
Gidiyorum sonsuza attığım her adımda
Yüzümde donuk ifade, içimde ölüm sancısı.

Geçmişime küskünüm, geleceğime kayıtsız
Sözlerime mahkûm, hürriyete susuzum,
Bazen merhametsizim, ihtiras gibi arsız
Bazen de hasretim, ölüme uykusuzum...