Bir şarkı dillenir, hayat bağında
Muamma bu dünya, bestekâr şimdi
Yavaşça erir buzlar, Kaf dağında
Dikenler sustu da tövbekâr şimdi.
Mevsimler eridi, gün kökten yandı
Gökkuşağı renkler zamana kandı
Gölgeler düştü, berzaha uzandı
Elden kayıp gitti ilkbahar şimdi.
Sessizce eser hazanda bu rüzgâr
Bir meçhulde ağlar öksüz umutlar
Yıkılmaz dediğin, ardında dağlar
Yer ile bir yeksan, tarumâr şimdi!
Ne baharlar uçtu çeşm’in bağında
Emanet eridi, taze çağında
Nefis kral idi kendi dağında
Kibir mahkum devrik hükümdar şimdi.
İnsan bu, hayatın bir tek öznesi
Sözler oldu, amellerin güftesi
İşte koca ömrün en son bestesi;
Son şarkı hazanda bir rüzgâr şimdi.
Hicaptan eridi buzu dağların
Ziyası silindi ak ufukların
Çekildi perdesi, bak yarınların!
Finale tek kaldı ahu-zâr şimdi.
Yazgı işte, bir toprakla baş başa!
Mendil tutmaz kimse gözünde yaşa
Son ferman yazılır, dikili taşa
Yüreklerden ince kan sızar şimdi.
Maveraya uçtu öksüz hayaller
Masivâ ki en son şarkıyı söyler
Sessizce çekilir ürkek gölgeler,
Pusuda iki taş, bir mezar şimdi.
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesleğim icabı, Yahya Kemal'in ''Sessiz gemi''sine her kalkmasında el sallarım...Bu şiir o anın iz düşümü'dür.
Taş bağırda sular dizde gideriz
Bir gün akşam olur bizde gideriz
Kalır dudaklarda ŞARKIMIZ bizim...
Üstadın bu şiirini Lise yıllarımızda okurduk. O davayı işlemiş ben ölümü işledim.
• Masiva ki, en son şarkıyı söyler.
• Sessizce çekilir ürkek gölgeler,
• Pusuda iki taş, bir mezar şimdi.
Saffet Çakır
yüreğinize sağlık hocam saygılar
selamlarımla
ANT.10
TÜM YORUMLAR (35)