Son Şarkı Şiiri - Ünal Çağabey

Gece giyerken hilkatini derinlerde
Sabahın gölgesi mırıldanır bir şarkı
Tan yeri umursamaz, düşünmez vehimlerde
Kararı kağıt, kalem söylemez bir şarkı..

Kare kare dokunur iplikler, ağ misali gönüllerde
Nurlara gark olur ki mağara, yüreği kandillerde
Kim demiş, kim söylemiş, hangi dillerde
Hüthüt söyler, Anka söyler bir şarkı..

Mırıldanır firakını topraktan farklı düşünce
Kimi utanç, kimi sevinç dolu o göğsü deşince
İçinden içini boşaltıp nar’a kendini verince
Adem söyler, Havva söyler bir şarkı..

Libas libas değişir cenk meydanında savaşlar
Nicesi Rıdvan ile nicesi de Malik’le başlar
Utanmaz alınlar, kasılmaz oldu kaşlar
Rıdvan söyler, Malik söyler bir şarkı..

Ahenkten aşağı düştü kalp, etmedi sürur
Boş doludadır, dolu boşta; iblisin dölündendir gurur
Yerle yeksan oldu ayakta kalan son umur
Mazi söyler, Ati söyler bir şarkı
Tenden söyler, candan söyler, unutulmaz son şarkı..

Selahaddînî Muşî