SON ŞARKI
Yüreğimde yanan aleve
Bir damla su olursun diye
Avuçlarımda tutarken seni,
Bir kar tanesi gibi
Kayıp gittin ellerimden.
Sen giderken sessizce ağladım ardından,
Bekleyip durdum kuytu köşelerde sabahlara kadar
Dayanılmaz hasretler ile,
Serseri bir balık gibi
Hırçın dalgalarla karaya vurdum.
Belki bir gün, belki bir gün
Dönersin diye
Hayallerinle avunup durdum.
Ellerimi açıp tanrıya
Yürekten diledim dönmeni,
Ha bu gün ha yarın
Elbet bir gün dönersin diye
Izdıraplar içinde
Düştüm şimdi meyhanelere,
Dinlerken dertli dertli kemancıyı
Senden hatıra kalan resimlerine
Vurdum kadehleri birer birer.
Şimdi son şarkıyı çalarken kemancı
Söyle, söyle bana
Bir gün dönecek misin öksüz bıraktığın avuçlarıma.
Ne olur hayır deme bana
Daha fazla dertlere savurma,
Yerden yere vurup
Kara topraklara gömme beni,
Göz yaşı pınarlarım kurumadan
Henüz, henüz geç olmadan
Kulaklarımda çınlayan şu son şarkı
Bitmeden dön gel
Dön gel artık
Ne olursun...! Kartanem.
Kayıt Tarihi : 24.4.2010 02:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)