- Dostum Udî Ahmet Fersal’ın aziz ruhuna. -
Doğdun, yaşamayı bir büyük nimet bildin
Sevdin, gönül denilen cennetlere girdin
Hoş bir sedaymış baki kalan boş kubbede
Ud’unla boş kubbeye hoş sedalar verdin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta