Son Şarkı Şiiri - Ali Sönmez

Son şarkımı söylerken sana çok uzaklardan
yakarak geçiyor boğazımdan kelimeler
bir şaman gibi okuyorum cümleleri
dans ediyorum dualar eşliğinde
ellerim göge açılmış
damlalar çarpıyor mermi gibi
delicesine dönüyorum kendi etrafımda
gecenin bir yarısı tek başına
hissediyorum yükseliyorum oldugum yerden
ayrılıyorum buralardan
karışıyorum bilinmezliğe
soluk soluğa kalmış bedenim kendinden geçiyor
dumanlar yükseliyor,alevler fışkırıyor gözlerimden
bagırmak istiyorum gögü yırtarak
kainata uzanmak istiyorum
göz pınarlarım yarışırcasına akıyor yağmura nispet
ışık saçıyorum gökyüzü aydınlanıyor
gögsüm parçalanıyor
kalbim fırlayıp gidiyor karanlığın ortasına
yıldız kayıyor ufka doğru
son şarkımı söylerken sana çok uzaklardan
umdum ki rüzgarla
ulaşsın sana her kelimem
duy sesimi ben olsun güvercinler
kokumu hisset havada ki her zerrecikte
çarpsın her yelde bıçak gibi saplansın
seller gibi aksın yüregine
doldursun sonuna dek boş yer kalmasın
yaksın sonsuza kadar dileğim
gögsün attıkça
vücuduna dağılsın kaplasın her yanını sevgim
son şarkımı söylerken sana çok uzaklardan