Son şarkı Şiiri - İsmail Uzun 2

Bir gün olurda aynaya bakarsan,
Yüreğindeki yüreğimden bakarım sana,
Gözlerinden gör beni,
Gökler kadar derin gözlerinden,
Sakın kapatma,
Karartma dünyamı,
Gerekirse iki damla yaş düşsün,
Kaynayan kalbin tütsün,
Mahzunluk vursun yüzüne,
Bensizliğin mahzuniyeti,
Ve sakın kapatma gözlerini,
Seni o mahzun halinle bileceğim.

Çevrende hiç bahçe var mı?
Koklayabileceğin bir gül diktin mi?
Besledin mi onu tüm sevginle?
Arada bir dikenleri batar mı ellerine?
Gül sevgi dağıtır gülüm,
Sevmeyi bilenler diker en kırmızı gül’ü,
Her an yalnızlığı kollarında bulmak istemiyorsan,
Eğer beni görmek istesen bir gün,
Bir gül dik bahçene,
Kan kırmızısı,
Olurda bir gün gözüne ilişirim,
Bir gül dik ki;
Geçmişe dair bir hatıram kalsın sende.

Gelecekten dönmek mümkün değil bu güne,
Tüm fırsatlar şimdi elinde,
Doğruyla yanlış iki zıt yönlü kutup,
Yaşamakta var, yaşayamamakta,
Bana dair bir şiir yaz,
İçinde duyguların olsun,
Ve arasında kuru bir gül yaprağı,
Geçmişe dair bir hatıran kalsın bende.

Bir gün gözlerimi yanında bulduğunda,
Sana baktığımı hissedersen uzaktan,
Her hareketinle benimlesin unutma,
En damar şarkıda ellerimi ellerinde bulursan,
Bir elim saçlarındadır unutma,
Yağmurlu bir günde,
Titrek ellerimi uzattığımı görürsen,
Gel derse sana, yüreğim avuçlarımda,
Ellerini uzatmaktan çekinme,
O anı yaşa ki;
Bir gün, hayat senden hesap sormasın…