Son Saklambaç Şiiri - Sadi Atay

Sobe!
Son uyanış.
İlk önce sana sobe,
Sen ey mutluluk!
Sonra da sana sobe.
Ey sevgi!
Sobe!
Ve sen ey kardeşlik!
Sana da sobe.
Ve siz:
Dostluk,
Barış,
Adalet,
Gördüm hepinizi.
Hepinize birden sobe!

Çatla cehalet,
İşte bütün güzellikler sobe.
Zifiri cehalet çatla,
Ebeliğim bitti,
Artık sensin ebe.
Şimdi;
Kapa gözlerini sımsıkı,
Ve say sonsuza kadar.
Bir daha gözlerini açma,
Ey dipsiz nefret!
Ve sen ey semiz zulüm!
Uzaklaş, hiç yakalanmayacak kadar.
Saklan, hiç bulunmayacak kadar.
Ve
Elma dersem de çıkma,
Armut dersem de çıkma.
06.12.1996