Son Şairi Asude Baharın

Gümüş yağmurcun,
Beni de götür son seferinde gökyüzüne.
Bulutlar makberim olsun. sen türbedarım.
Ben son şairi asude baharın…
Yalnızlığıma mı uçup geldin ötelerden,
Çığırtkanın mı oldum?
Sevginle bu ani akın,
Alışılmış olandan ayrı görülmedik.
Anılmak ne güzel ötelerden,
Serenadıma animato cıvıltın,
Ruhuma çanak anten.
Ya bu dingildeyen gönle ne dersin?
Dere tepe, alakok bu yüreğe,
Saadet zinciri kırılmış,
Olur mu aşkı tanımazlık,
Vandalizm,sütten kesmek,
Talihi yaver gider mi?
Öksüzdoyuran yalnızlıklar varken.
Yüzler artık sahte,
Kıyafet balosu yaşam.
Kaçışın uzaklara kanat kanat bundadır.
Bu cılız,yalnız,haykıran sesime gelişin bundandır.
Nesli tükenen türleriz biz.
Giderek daralıyor yaşam çemberimiz.
Mahitabımız soluyor.
Soluyor çiçeğimiz,
Meteorlara eş taşlaşmış yürekler,
Rayından çıkmış ne varsa,
Karardıkça kararmış karasevda,
Ölüm orucu yaşam bir sanrı,
Sevda hakikat, hem en acı hem en leziz,
Limon asidi, bakır tadı,
Şimdilerde kalbimin tek yadı:
Gümüş yağmurcun,
Beni de götür son seferinde gökyüzüne.
Bulutlar makberim olsun. sen türbedarım.
Ben son şairi asude baharın…