Son Sahne Şiiri - Ersin Karaca

Bir bahar günüydü o,
Karşılaştık onunla,
Yeniden doğuştu o,
Mutlanmıştık onunla.

Gözlerimde gözleri,
Ellerimde elleri,
Saymıştık yıldızları,
Bıkmaz usanmaz gibi.

Benzersiz bir mevsimdi,
Yaşanan yaşatılan.
Yeminlerde edildi,
Gönülden bırakılan.

Sonra soğudu ateş,
Her nedense derinde,
Güya olacaktı eş,
Hazin bir yel esmede.

Her yere örtülüyor,
Kışın beyaz perdesi.
Hüsranlar yağdırıyor,
Bu aşkın son sahnesi.