Son Rüya II Şiiri - Yusuf Bozkaya

Hazan gelir içimden
O günkü sevincimden
Bilmem bana ne kaldı
Sevincimi kim aldı
Akar gözümdeki yaş
Başlar içimde savaş
Kaplar içimi zehir
Yıkılır birden şehir
Solar bütün çiçekler
Uzakta ölüm bekler
Anne ağlama sakın
Geçmişime bir bakın
Neyim vardı ne kaldı
Canımı veren aldı
Her başlangıç sonadır
Tüm varışlar O'nadır
Ne gerek var kaygıya
Şu dünyada kavgaya
Kardeşçe yaşamak var
Neden ağlar çocuklar
Tertemizken kalpleri
Bazen masalda peri
Olmak hayalindeyken
Mutluluk elindeyken
Bırak dünyayı gitsin
Bu sevda burada bitsin
Yoksa yanacak canlar
Artacak ağlayanlar
Senide kaplar hüzün
Doğduğun bir gündüzü
Sonuna varır mısın?
Sonrasında var mısın?
Bilmedik bilemeyiz
Sanırız ki ölmeyiz
Oysa ölüm bizlere
Taşlara denizlere
Yaşamak gibi haktır
Dün gibi muhakkaktır
Yazı yazmak bir suya
Bağlanmak şu dünyaya
Sonunda hamallık var
Gireceğin bir mezar
Akıl karı iş değil
Nefsim bunu böyle bil
Her başlangıç sonadır
Tüm varışlar O'nadır
Neyin vardı ne kaldı
Canını veren aldı

01-05-2012