Hayat gerçek bir roman,
Tanrıdır onu yazan.
Yaşanacak neler var,
Yağmur gibidir yağar.
Ölüm korku ve dehşet,
Savaş kan gibi vahşet,
Süslenmiş bir canavar.
İçinde ateş yanar.
Üç günlüktür bu dünya.
Üç saniyedir rüya.
Çok kısacık bir zaman,
Bu sürede yaşanan,
Bir tablonun içinde,
Ölündü aşk için de,
Mezarındır son durak.
Üzerinde bir toprak,
Cansız yatan bir beden,
Soracaklardır. Neden?
Bilseydin hiç yapmazdın
Yaptıklarına tapmazdın
Bembeyaz gelen melek
“Dünya gerçekten felek”
Diyeceksin inanmaz.
Bu sözlere hiç kanmaz.
Kıp kırmızı bir ateş,
Atılacak öne leş,
Yanıyorsun çok acı.
Herkes sana yabancı.
Uyan bu rüyadan.
Bak başka bir dünyadan.
İnsanın dostu dini,
Yeter aşma haddini.
01–12–2006
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 29.9.2010 18:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bozkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/29/son-ruya-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!