Gün geceden bitti.
Ne uğruna dayandı,
Ne de dayattı.
Meçhule uğurladığı son umut perisiydi, yaktı.
O son resimdi, orada.
Üç odalı evin salon duvarında,
Çerçevesinden hep taşan,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta