Şu sefil kulemde (ha ben başlatmışım
ha onlar, ne fark eder)
söndüremedikten sonra bunca sözle
beslenen ölüm dengi yangını; arkalarından
bakıp bakıp söyledim
herkesin unuttuğu külrengi şarkımı
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Ah evet! Aşk en sona saklar ve zamanı
bir örümcek sessizliğinde teğelleyerek
böler kendi kınını. Her perdede başka
bir hayat başlar. Her sahnede hayatı
kendi kostümüyle bezeyen aşklar yaşar
Mükemmel bir anlatım. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta