Son Radde Şiiri - Ehlullah Dönmez

Bu gece yazmalıyım
yoksa çektiğim oksijen ciğerlerimde köpürecek
içimde zifiri karanlık
göz gözü görmüyor
gece üstüme üstüme yürüyor
ayrılık demli bir çay,midemi söküyor
ayrılık ve vicdan
peşimde koşan bir aslan
son radde
önümde büyükçe bir duvar duvarın arkasında sen
sevgilim beni bekleme,ben artık bir yemim
bir deri bir kemik bir yem
sevgilim beni bekleme ben yenildim
ben dünya çölüne seni aramak için girmiştim
dudaklarına bir buse olamadım belki ama
susuz bir çölde dudaklarına okyanus olsun kanım
gözlerine sahip çık
olmasın bir daha başka bir katliam
velhasıl...
biz kaybedildik
katledildik
katlimiz vacipti
pişmanlık yok
bu yolda çekilen her çile kutsalmış
velhasılı biz katledildik
olsun varsın
bir yaz akşamı belki yüzüme yüzüme yağarsın
hayat...
sen bir nefes bir bakış kadarsın
ben yenildim belki ama sen oradasın
kaybımız sevgilinin dudaklarına bir buse olarak varsın...