Biz sevgimizi gösterememekte ustayız ve duygularımızı gizlemekte.
Erteliyoruz, bahaneler sunuyoruz kendimize. Hırçınlığımızı öfkemizi gösterirken başarılıyız da, sevgi ve ilgimizi göstermekte sınıfta kalıyoruz, taa ki kaybedene kadar. O zaman aklımız başımıza geliyor.
Keşkeler son pişmanlıklar faydasız (anne baba eş dost kardeş). Çekingenlikten midir, gururdan mı bilinmez, içimiz mum gibi erirken dışımız buz kesiyor maalesef. Sevdiklerimizi kaybederken son pişmanlık nafile...
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülten Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/son-pismanlik-nafile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!