Yüreğimde kapanmayan bir yara olarak kalacaksın belki!
Belki de zamanla yaram kabuk tutar, alışırım yokluğuna kim bilir?
Ama şunu bil ki; paramparça olsa da yüreğim;
Sırf burnun sürtsün diye, bu aşkı maziye gömeceğim!
Senin üstüne titredikçe, sen kendini vazgeçilmez sanıyorsun!
Her şey bir yere kadar, an olur kendinden bile geçiyorsun!
Bir gerçek var ki; çok pişman olacaksın!
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
tebrikler ediyorum üstadım, Çünkü yüreğime vefasızları sevmemeyi öğrettim!.. bu vefasızlar olmasa şiir yazamazdık, saygılar
Haklısınız! Kıymetli yorumunuz için çok teşekkür ederim saygı değer üstadım.
Her şeyin gönlünüzce olmasını diler, en derin sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Selam ve dua ile esen kalın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta