Her sabah erkenden kalkıp ayağa,
Servis yolu beklemek, huy oldu artık,
Giyinip, kuşanıp çıkmak sokağa,
Vazgeçilmez bir yol oldu artık.
Kravat boynumdan hiç eksik olmaz,
Aldığım paralar cüzdanda durmaz,
Bağırsam, sitem etsem sesim duyulmaz,
Asil devlet memuru kul oldu artık.
Arkadaştan borç alıp hayatını sürdürmek,
Alış verişlerini taksitlere böldürmek,
Sağa, sola koşuşturup vakit öldürmek,
Devlet memurluğunda bol oldu artık.
Kimi; selam vermez mağrurlanır,
Kimi; mazisine bakar gururlanır,
Kimi, yakın arkadaşından huylanır,
Devlet Memurluğu pul oldu artık.
Çocuklar defter ister, hanım elbise,
Dağları devirsen de yetmez nefise,
Memurluk giyilmesi zor bir elbise,
Şimdi meçhule giden yol oldu artık.
Bu kervan yürüsün, devran durmasın,
Sen, Devlet hazinesine akan kurnasın,
Arkadaş söylenme sende aynı yoldasın,
Devlet memurluğu zül oldu artık.
Kayıt Tarihi : 24.6.2003 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)