Son Pişmanlık... Şiiri - Talat Özgen

Kurgulanan bir umuttu
O
İnsanoğlu
Da
Denen,
Amma velakin
Küllendi
Bir yele yem olma misali,
Sanıyor musun
Ki
Tekrar ayaklanacak
Bir baltaya sap olma edasıyla,
Kim bile bilir
O
Mu
Aşkı terk etti
Aşk mı
Onu,
Kalbine yazılan
Sürünürken yerlerde,
Can can damarından yoksun
Yokluğu paha biçilmez bir yalnızlığa
Eşdeğer,
Zaman
Çaresizliğin
Başka bir derdi
Merhem olamamak ruhlara,
Yolu şaşırmışlık ayrı bir kulvar
Çıkmaz sokaklar
Bir öpücük kondursalarda
Gökyüzü kucak açmıyor gibi artık
Son pişmanlık neye deva
Ki,
O
Bile çoktan bir soru işareti...

* Berlin, 03.08.2020 *

Talat Özgen