Son Pişmanlık Şiiri - Necati Coşkun

Ömür değin ne ki. Su gibi akıp geçiyor
İnsanoğlu, alın yazısını yaşayıp çekiyor
Gün oluyor, dayanamıyor. Kalp tekliyor
Geçiyor yıllar, bir varmış yokmuş gibi

Ömürde sayılıdır, günlerde. Bilemezsin
İlerisinin ne olacağını, hiç göremezsin
Böyle yaşamakla, hayatta süremezsin
Yıllar geçer, ömür biter, dert bitmez

İnişli çıkışlıdır, bazen tozludur yollar
Ne demek olduğunu anlamaz ki kullar
Gün olur, geçmez olunca paralar pullar
Yollarda bitmez. Ömür biter, rızk biter

Dünyanın gidişatına ayak uyduramazsın
İçindeki ezikliği bertaraf edip atamazsın
Lokmalar boğazında kalırda, yutamazsın
Gün olur kurulur ocak, deme halim nolacak

Son pişmanlık durduramaz. Azrail canın alır
Eyvahların duyulmaz. vahın dünyada kalır
Coşkunum yol yakınken kendine gel ne olur
Ruh bedenden çıkar. Ateş düştüğü yeri yakar.

02.04.2007