Son Pişmanlık Şiiri - Kemal Tekir

Güvenme ey dostum,mala varlığa,
Düşersen görürsün, bir gün darlığa.
Karlar yağar güvendiğin dağlara,
Sıvışır dostların önce telaşla.

Vardır her yokuşun bir de inişi
Olur her gelişin,bir de gidişi.
Sonbahar'dan belli değil midir ki
Kara kışın yakında geleceği.

Düşenin hiç dostu,olmaz hayat ta,
Kalır dertleriyle,kalır başbaşa.
Kırma gönülleri,kırma Dünya da,
Son pişmanlık fayda,vermez insana.

Kemal Tekir