Son pişmanlık Şiiri - Fatih Tutuk

bir yalan sevginin peşinden koştum
eşimi dostumu böyle unuttum
kör ettim gözümü coştukça coştum
yeseren umudu böyle kuruttum

baharlar kış oldu mevsimler geçti
seneler gençliği su gibi içti
aklım yanlış olan ne varsa seçti
masallar duyarak böyle uyuttum

ilk baharı hazan yaprağı sardı
gündüzler geceye döndü karardı
bu ayrılık söyle kime yaradı
olmayan derdimi kendim büyüttüm