Son perdesinde istemiştim gidişini! ...
Kömür karası gözlerin
Son perdesinde…
Keman oldum hıçkırıyorum,
Boynum bükük, alkışlar altında.
Ne fail oldun ne meçhul…
Gözlerimse hep aynı yerde
Odaklanmış hayaline.
Ne ecesin,
Ne de gidecek.
Ne hayal,
Ne de gerçek.
Ne dersen de;
bu sahne
sonsuza dek sürecek…
Kayıt Tarihi : 11.1.2005 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!