Son Perde Şiiri - Behçet Elcik

Belki zaman gelir an olur.
Rahmana iltican olur.
Ölüm yastığına, baş koyduğun an.
Pişmanlık, sesleri inler kulaklarında.
Sesimi duyarsın sende gel artık.
Azrailin sağ ayasında görür.
Gelmek istersin.
Aramızdaki perde o isteyiş olacak.
O zaman belki canım azapta.
Hezeyanlar da olur sesim.
Belkide Rahman,
Gafur ve Rahim ile karşılar beni.
İhtimal, ümid vaki bulur.
Selamette beklerim seni,
o zaman sitemli bakışım azap olur sana,
Son anın son perdesi.
Arkasında, güzel bir hikaye.
Oynarız belki ebedi alemde.
Belki vaad edilmiş sabur köşkün de karşılarım, seni kimbilir.
Aşka şehit olurmu kıyamımda.
Bilinmezler ülkesinde.