Son Perde Şiiri - Salih Yıldız

Dün beraber otururken, bugün beyaza büründün
Bu ne değişiklik böyle kısa sürede arkadaş.
Kibri gururla yürürken, tozda toprakta süründün
Hele kulağıma söyle, gücün nerede? Arkadaş.

Hani malın! ülkün! Tûlü emel dolu ülkün?
Evladı ayalin nerde? Hava atıp öğündüğün
Hân’ı saman’a kondular yapıyorlar belki düğün!
Sen daracık bir çukurda, onlar zirvede arkadaş!

Helal ve haram demedin biriktirdin bulduğunu
Yetim, öksüze vermedin, aşırdın her yolduğunu
Senden önce geçenlerin, görmedin mi? Solduğunu
Her salanın akabinde, her bir firede arkadaş!

Şimdi hesap vermek senin, zevki sefa başkasının
Üç günü de fazla gelir, üzüntü ve de yasının
Hesap teneşirde başlar, mirasların sayısının
Ve aç kalır şaşırırlar; bit de pirede arkadaş.

Yedirmedin ve yemedin birde kötü baba oldun
Muhafaza etmek için, gece gündüz saçın yoldun
En sonunda koyup gittin, bir metrelik yere doldun
Yardımına kimse gelmez! Bu son perdede arkadaş!

Görmedin mi? Hiçbir veli yüz vermedi bu gölgeye
Allah(c.c.) evi Kâbe bile kurulmuş zor bir bölgeye
Aklından geçirmez idin niyetin toktu ölmeye
Mirasçılar mutlu yaşar! Sen cenderede arkadaş…