Son Perde Şiiri - Karahan Sertan

Vuruldum, düştüm, gözümde yaşla yatarım
Gelmeni umut ederim sabaha kadar
Elimde bir kırmızı karanfil
Vurulduğuma değil; yokluğuna ağlarım

Ne haldeydim biliyor musun sen giderken
İçimde yaşama dair yeni yeni umutlar filizlenirken
Bin kez hamd edip halime,
Alçağa bin kez sövebilecek kudretteyken
Sana adanacak bir kuru kalbim, getirilecek bin salavatım varken
Bağrımda senin, sırtımda kahpenin kurşunu dururken
Yaramdan sızan kanım, gözümden akan yaşım
Dilimdense hala adın kaldırıma damlarken
Yani sana ölesiye ihtiyaç duyarken
...Gittin sen; ömrümün en güzel çağında terk ettin beni
Artık yaşamak için ne bir gereğim
Ne de buna dair bir gayretim var
Bu yüzden çık git lütfen, beni seninle baş başa bırak
Bilirsin, ben sensiz biten sahnelere dayanamam