Yaşarken büyük sandığın hevesler,
sessiz bir çukurda kaybolur gider.
Ne malın adı okunur,
ne şöhretin izi kalır,
yalnızca birkaç dua
kulakta yankılanır.
Ölümün yok şakası,
herkesin rolü biter
sonunda mezar taşı,
ömür denilen oyunun
tek afişi.
Ne kahraman kalır,
ne seyirci alkışı,
bir avuç toprakla perde kapanır.
Ölümün yok şakası,
bir mezar taşı filmin sonudur.
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!