Dumanlı kalsın yine
yanar dağlar gibi
paramparça garip başım.
haydi git
sen de git.
Alışkınım ben bu sahnelere
ilk giden değilsin hayatımdan;
üzülme ne olursun,
sanma ki sonuncusu olursun.
haydi git,
sen de git.
terket beni
henüz girmemişken hayatıma.
böylesine düşünme
ve göz yaşlarını arkanda bırakma
ne varsa dudaklarında
bana dair,
hepsini bir bir bohçana koy.
vardığında ilk rıhtıma
içindekileri çıkarıp yak
ve küllerini denize savur.
Baş harflerimizi yaz kumsala
sonra ilk vapura bin
en uzaklara giden.
Ve el salla
kumsala kazıdığın isimlerimizi
hırsız dalgalar sürüklerken.
02.07.2006/Osmancık
Sadık DoğanKayıt Tarihi : 2.7.2006 18:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadık Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/02/son-perde-26.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)