sana geldim
yine elimde güllerle geldim
bilmem diye bilirdin
ben bilirdim
gülü değil karanfili severdin
ama bende güldün sen
dikenlerin vardı
öldürmezdi ama kanatırdı
zaten kokuna kan,revan az kalırdı
sen ölümün kederini severdin karanfilde
ben uzak ol isterdim mezarlıklara
'soğuk mermer sevmem' derdim
bugün karanfilin de beyazını getirdim sana
ellerim titredi,yaşlar durmadı gözümde
ama bıraktım özlediğim adının yanına
buz gibiydi mermerin.
gelirken tanıştığımız iskeleye takıldı adımlarım
hani 'bir güldün o gün bugündü' dediğim
sokak lambalarının yanıp söndüğü o iskele
uzun uzun martıları seyrettim
sensiz simit atmam bilirsin
vapura da binmedim
çünkü beraber sözümüz kaldı yıldızlara
ben o vapura binersem
bir elimde martılara simit
diğer elimde elin.
sensizlik çok harcadı bu bedeni
ruh yokluğunla zaten perişan
ama ben beklemeyi bile beklemişimdir
şimdi sadece seni bekliyorum
her içkimi kavuşmaya içiyorum
her kadeh şerefine kalkıyor benim çilingirimde
bil ki artık yarasın.
Kayıt Tarihi : 20.8.2023 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam bazen hırçınlaşır tutar yakamızdan süründürür,acı çektirir.Bütün kötülükleriyle yinede severiz yaşamı.Acısını veya tatlısını dökeriz dizelere.
Böyle güzel şiir olur.
TÜM YORUMLAR (1)