Son Perde Şiiri - Ayten Özgün

Unut diyorlar bana söylemesi kolay da
Şu koca ömrüm onunla geçti
Her gece hayallerimi umutla karıyorum
Yürekteki sevdamın ardından gidiyorum

Şu gönül trenine ne çok yolcular bindi
Son durağa varmadan yarı yolda indiler
Kimi macera arar günlük aşklar peşinde
Kimi çok sevdim dedi oysa külliyen yalan

Umutsuzluğa düşmüş gülmeyen kader
Beklediği sevgidir yürekten içten
Ne acılar yaşadı bu gönül bilsen
Elli beş yıl boyunca usanmadı sevgiden

Karanlık geceme yol gösteren ışığım
Sen okumaya doymadığım romanım
Ve ardımda görülmeyen dumanım
Yüreğin yüreğimde ömür boyu tutsaklı

Yürek yorgun ruh yorgun artık tükendi ömrüm
Acabalar içinde yaşadık zaman zaman
Her şey yaşandı bitti kapanıyor son perde
İzin ver de sevdanla bu hayatım son bulsun