Mutlu dünlerin öpöz torunlarıyız şimdi biz.
Yarınları yaşama umudunun,
Kursağında kalmış hevesiyiz.
Anılara sığınmış en bahtsız nesliyiz dünyanın.
Binlerce yılına hükmetmişken yeryüzündeki zamanın,
Tam da muasır medeniyetlerden olma niyetimiz varken daha,
Nasırlaşmış insanlığımızın cezası hükmolundu 21. Yüzyıl başlarında.
Dünya denilen bu acımasız sahnede,
Son perdesine yetişebildik oyunun.
Birazdan bir alkış kıyamettir kopacak.
Ve tüm insanlık...
Evlerine dağılacak!
Himmet Çokal
Kayıt Tarihi : 28.3.2020 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Korona virüsüne tepki😃
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!