Yaşam denen bir perde açıldı bizlere.
İnsan rolünü oynayalım diye.
Ağlayarak başladı herkes oyuna,
İlk zaman roller hiç değişmedi.
Bebek olduk çocuk olduk.
Ufacık mutluluklar besledi bizi
Ama sonra…
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta