Son Pencere Şiiri - Serpil Taşyürek

Kaç gün geçmiş,
Kaç ay kaç yıl aradan
Ömür nerede başlamış,
Nerde bitmiş belli değil.
Ya arada dökülen yaşlara
Ne demeli....
Ne üç ne beş ne on.
Sen nerede ben nerede
Nerede sevişlerimiz

Sıra sıra olmuş nefesler
An anı aratır olmuş.
Ne zaman yaşanmış aşk,
Titremiş mi, ürpermiş mi bedenler
Bilinen şey değil.....

Bir rüya sanki gençlik
Bir olup bitmişlik hali
Tükenmiş ciğerimin son yerinde
Aynısın diyorsun yalan,
Nerede o parıldayış,ışıldayış

Ya sana ne demeli...
Bilmem mesut,bilmem mellul,
Ulaşılmazlık bilinmezlik
Belki aldırmazlık...
Ya da imkansızlık hali.

Sarhoş bir günün gecesinden yazıyorum,
Dolaşıyor kelimeler biribirine
Aklıma sormuyorum zaten,
Gönlüm dolaşık her birine

Bir gün diyorum var mı bu bekleyişin sonu
Bir bahar bir coşku var mı,
Var mı o heybetli gülüş
Son söz söylenecek mi ilk görüşte
Sarhoş bir günün gecesinden yazıyorum
Nerede kalmışım ben,sen nerede...

08.12.2006-ANKARA

DOST ATIFLARI İLE........................................................................

BİZ SEVGİLİYİZ

Biz ayrılmaz sevgiliyiz...
Günler,
Aylar,
Yıllar,
Ömürler geçerse geçsin,
Elbet bir gün,
Başlar yeniden sevişlerimiz...
Bunun adana sevgi demeliyiz...

Ben hep sende oldum,
Taa ezelden beri....
Ebede kadar sürüp gider,
Bu böyle bilinmeli...
Bilmezlikten,
Aldırmazlıktan değil,
Çaresizlikten olduğu,
Herşeyiyle,
Her haliyle belli....

Vardır elbet,
Bu bekleyişin sonu...
Sarhoş olup yazsan da,
Kelimeleri biri birine karıştırsan da,
Ulaşılmaz sansan da,
Seviyoruz birbirimiz,
Yoktur bunu başa izah yolu...
Uzat ellerini,
Yaşayalım yeni baştan,
Kaldığımız yerden dolu dolu..................................... MUZAFFER KALABA