Son Paydos Şiiri - Osman Nuri Gül

I

Bu son paydos öğretmenim
Zil sesinin arkasında yaşam kavgası
Ve ben senden bir emir bekleyeceğim
Umut ve dirençle mayalı

II
Bu son paydos öğretmenim
Zil sesinin arkasında koca bir dünya
Ki; bu dünya
Düşler düşünceler içinde
Ve ben seni görmeliyim
Tüm çiçekler eteklerinde

III

Bu son paydos öğretmenim
Zil sesinden sonra kalkacak tren
Yetişmek için acelem var
Biletimi sen verdin
Yolculuk benden
Ama mutlaka bir mektup yollarım
Vefayı öğrendim senden

IV

Bu son paydos öğretmenim
Çıkacağım yolculuğun haritası senden
Kaybolursam eğer
Güçlükler içinde bir yerde
Pusulayı sen verdin ilk
Biliyorum ki, mutluluk çalışmanın olduğu yönde

V

Son paydostan önce
bize yönleri gösterdi öğretmenim
Güneşe dön dedi yüzünü
Orası doğ(r)u yön
Arkanda kalacak batı(l)
Kıblen insan olsun
Eğil iyi ve yürekli insanların önünde.
Ve kuzey yıldızı tependeki
Hep iyiyi göstersin
Hep güzeli

VI

Bak bu son ders öğretmenim
Giderken bir bilinmeze
Bana son sözünü söyle;
Işığım olsun.
-İnsana bak, dedi yavrum
Bütün ışıkları insanlığın
Sönük kılar güneşi de