Son Parça Şiiri - Caner Gümüş

Sevgisiz onca mevsim,
Soğuk sabahlar,
Tek kişilik kaldırımlarda,
Yalnızlığa doğru adımlarım.
Kapı gıcırtısı değil,
Gözlerini yummuş bir gökyüzü,
Haber ediyor akşam sessizliğini.
Evren ne kadar da sükûnet içinde.
İşte tam da burada duyuyorum,
İçimde kalan bir parçanın sesini.

Masada toz, yakada kir...
Her şeyde bir parça,
Her şeyden bir parça kalırmış.
Bütün Dünya'nın sesini
Üzerine koyduğum,
Bende de bir parça sen kalmış.
Bir küskün bir barışık,
İçimde saklıyorum seni.
Ambardaki tohum kavanozunda
Kalan son tohum tanesi gibi,
Yağmurlu bir bahar sabahında,
Toprağa vereceğim,
İçimde kalan seni.
Benim için ölecek,
Kendin için yeşereceksin.