Döküldükçe dökülür kalemden hatralar
Papatya misali son bulur sayfalar
Kalem haklı çıktı güzeldi anılar
Bir gün gelir o gün son papatyam
Sarmaş dolaştık papatya
Seviyorduk papatyamin hayati son buldu bir yaprak gibi düştük bir ayağım sakat ya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta