Döküldükçe dökülür kalemden hatralar
Papatya misali son bulur sayfalar
Kalem haklı çıktı güzeldi anılar
Bir gün gelir o gün son papatyam
Sarmaş dolaştık papatya
Seviyorduk papatyamin hayati son buldu bir yaprak gibi düştük bir ayağım sakat ya
Bilinmez şaiir bakinca düşer hataya
Belkide ürperir bir papatyanin gölgesinde
Ve derki toprak bana can berdigin gibi
Onada ver meğer suya hasret kalmiş çöl misali papatyam o yüzden küs kalmış ve dermişim ki
Bir gun gelir o gun son papatyam
Kayıt Tarihi : 18.1.2020 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!