Ahmet Altan - Son Oyun Şiiri - Antolojim ...

“…sana dün çarşıda dolaşırken aldığım o atkıyı kaybetmemeye çalış… belki ilerde bu olanların gerçek olduğunu hatırlamana yardım eder… ben bana aldığın yüzüğü kaybetmemeye çalışacağım… bunların yaşandığını hatırlamak için…
sanırım ben hayatım boyunca hep olanaksızları istedim… onları benimle isteyecek bir kimsenin varlığına ise inanmadım… şimdi zaman zaman senin varlığına inanmadığım gibi…
bazen inanıyorum var olduğuna…
yaşadıklarımızın gerçek olduğuna…
benim istediklerimi benimle birlikte isteyebileceğine.
sen kendini bana yakın hissettiğini söylemiştin bir seferinde… bense mecbur hissediyorum… bu hayatımdaki en güzel mecburiyet…
ev için teşekkür ederim… o hayali de hep saklayacağım.