Son Oyun Şiiri - Neslihan Isındere

Oysa derdim,
Uykuya dalar gibi uzansam huzurun kucağına...
Annem gibi okşasa saçlarımı görünmez kollarınla...
İçimdeki çocukta huzuru bulsa
Tutuşsalar el ele, sevince doymasa...

Bir daha asla uğramayacağım bir yerden çıkar gibi,
Ruhumu alıp
Yüreğimi bıraksam şu kalabalığın tam ortasına,
Ardıma bakmadan gidebilsem çok uzaklara...

Şiiişşt
Çıt çıkartmayın ama
Son oyununu oynuyor huzurla içimdeki çocuk...