Son Otobüs Şiiri - İsa Yılmaz

her şeyi ben uydurdum
buketteki çiçekler hiç açmadı
seni beklerken soldurmadım onları
hayaldi yağmurlar
hiç ıslanmadı kaldırımlar
gözlerin hiç ağlamadılar
hayaldi mutluluklar
kalpler birbirine bakarken hiç gülmediler
hayaldi sessizce bekleyişler
son otobüsü kaçıran insanlar da hayaldi
bizi görmedi kimseler
orada bekledik sonsuza dek
ama birini beklemek de hayaldi
sokak kedileri ve rüya'nın sıcak tüyleri
hayaldi tüm sokaklar
geceler, gündüzler
mezardaki ölüler de hayaldi
aşk bu topraklarda hiç doğmadı
hayaldi ölümüne sevgiler...

22.03.15