Son Otobüs Şiiri - Savaş Çeliker

Islak ve kapkaranlık gecede
Ay dolanıyor hazin hazin
Şimşekler gecenin karnını dişliyor
Yapraklar hışırdıyor ağaçlarda
Ve gittikçe hızlanıyor yağmur…

Son otobüs de geldi geçti
Yolculuk yapacak biryer kalmadı şimdi
Kendi içinden başka
Uzaklaşan farların ışıkları titreyerek
Tükeniyor yolda
Kimsecikler yok artık
Ve kapkaranlık bir uyku soluyor şehir
Sadece yapayalnız
Uykusuz
Ve şemsiyesiz
Bir garip adam duruyor
Yol kenarında

Son otobüs de görünmez oldu çoktan
Ne kaldı geriye
Umuda yapılan yolculuktan
Ve yolda tükenen ışıklar gibi titrek
Bir ömürden başka…