Yine Hira-i Zerdüş çalsa,
Ben ölmeden uğra bana dese,
Kapım açık, çay ocakta,
Ben seni beklesem.
Kalbimde bir ateş yakıp gittin,
Beni cehenneme atıp gittin,
Derdime dert katıp gittin,
Biliyordum, gelmeyecektin,
Yine de ben seni bekledim.
Şimdi ne çayda tat var, ne rakıda,
Aklıma düşüyorsun her şarkıda,
Hayalin dökülüyorken,
Gözümden süzülen her damlada,
Biliyordum, sen bilmeyecektin,
Yine de ben seni sevdim.
Şimdi yosun tutmuş duvarlarda fotoğraflar,
Tütün kokusuna karışmış hatıralar,
Elimde yıllar öncesine ait satırlar,
Ben okuyacaktım, sen dinlemeyecektin,
Yine de ben her dizede sana seslendim.
Belki yıllar sonra bir gün,
Bir yerlerde okursun,
İçinde kendini bulursun.
Benim ruhum, çoktan yükselmişken gökyüzüne,
Sen kafanı duvarlara vurursun.
Sol yanını kaplar inceden bir sızı,
Saklandığı yerden çıkartıp hatıraları,
Gelip, mezar taşıma,
Bir öpücük kondurursun.
Yusuf Bozkurt Ünsüz Bir Şair
Kayıt Tarihi : 2.6.2024 03:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!