Son Oldu Mezar Şiiri - H. İbrahim Sakarya

Altı Mehmet sıhhiyeydi sılada
İnsan, hayvan ne bulursa sırada
Tedaviyle erdirirdi murada
--Bitkisel ilaçtan reçete yazar
--Yazladı kışladı son oldu mezar.

Gonur Mevlüt çay yapardı kan gibi
Aksuda balları bir ihsan gibi
Mükemmel bir dosttu sanki can gibi
--Tavşan keklik avlar dağlarda tozar
--Yazladı kışladı son oldu mezar

Dudu Iramazan keçilerini sattı
Alaman diyarına kapağı attı
Patron oldu otabüsler kapattı
--Saçı tarar, iğne yapar şık gezer
--Yazladı kışladı son oldu mezar

Pilot derler hiç uçağa binmezdi
Ehliyet yok, hiç kamyondan inmezdi
Patron idi, yardımlardan dönmezdi
--Hal hatır bilirdi, söylemez azar
--Yazladı kışladı son oldu mezar.

Tat Ali terziydi, karış ölçüsü
Borulu hongraf, hoştu türküsü
Pantol eyi, sen kısasın öyküsü
--Herkesin dilinde bir mesel gezer
--Yazladı kışladı son oldu mezar.

Yusuf Hasan çok yönlüydü bilesin
Marangozluk, duvarcılık peylesin
Hem kaynakçı, hem de sucu, söylesin
--Hasan Beğ boş durmaz elleri yozar
--Yazladı kışladı son oldu mezar.

Topal Iramazan, bakkalı vardı
Terziydi bir yandan dikiş yapardı
Nalburdu, her şeyi bulur satardı
--Dükkânın üstüne camidir yazar
--Yazladı kışladı son oldu mezar.

Sılam insanları bunları bilsin
Gönlünden kinini garazı silsin
Mülkün kalır, amel seninle gelsin
--Dost gönlü elektir iyilik süzer
--Yazlar kışlar geçer son olur mezar.