Son Okunan Mektup Şiiri - Ercan Cengiz

Son Okunan Mektup

bu mektubu sana en fakir harflerle yazıyorum oğul
eline ulaşıncaya kaç göz saplanır üstüne bilemem
son satır bittiğinde sürgün yemiş kuş diye
zarfın ön yüzüne yazacağım

bu ne alın yazısıdır ne de kader
bir Kürt olarak gelmişim ki dünyaya
çiçek gibi, nergis gibi, gül gibi
güneşin önünde büyütmüş annem
kayaya tutunan bir meşe gibi
yalnızım oğul
ne anne, ne baba, ne kardeş
nerde yatarlar bilemem

ayak izlerinden hasret içtikçe
ağladım oğul, ağladım gizli gizli
çobanlık yaptım karın tokluğuna
hamallık / amele oldum köy yerinde
köy dedimse kaç odalıydı evleri, bilmem
kaç mil ötedeydi gençliğim

bu mektubu sana en fakir harflerle yazıyorum
baba toprağına kavuştuğumda oğul
komşularım vardı tavuk için kan döken
kadın araya girdiğinde eğerlerdi boynunu
biri vardı Türk, arkasındaydı çocuğu
bir tabur gibi konmuştu en verimli toprağa
biri Ermeniydi kısa boylu
ben kadar yoksul, ben kadar da asabi
belli ki tufan yemişti / gizliyordu kendini
Ermeni ile kapı komşuyduk, Türk’le sınır
onlar Kürtçe’yi öğrenmişti zor bela
ben de Türkçe’yi hazır olda
kardeş değildik ama sofrada vardı yerimiz
küslüğe de varmazdı kavgamız

şehir nedir bilmeden askere aldılar
kalan saçımı döktüm kışlada
Lazı, Çerkesi, Arapı, Acemi tanıdım
Gürcüyü, Boşnakı, Arnavutu…
o yeşil elbiseyi tanıdım Türkü ve Kürdü
aynı bölükte, aynı mangada, koğuşta
onlar mektup alır döne döne okurlardı
benim gelmezdi oğul / ne selam ne harçlık
biri olsaydı ayakta, mutlaka yazardı oğul

bu mektubu sana en fakir harflerle yazıyorum
milli marş okunduğunda yada geldiğinde ezan sesi
öğretmişlerdi hazır ol’a geçmeyi
devlet memuru diye yirmisinde toyların önünde
düğmelerini ilikledim ceketimin
ve şapkamı alırdım koltuğumun altına

bir çiçek, bir nergis, bir gül gibi
sizler doğduğunuzda bir bir / tanıştım kütük’le
öğreneceğimi öğretmişlerdi oğul
kavgasız dökmemek için göz yaşını
her sabah her akşam güneşe durdum
süzülüp gelirken gün, ya da aşarken dağları

sizleri büyütürken oğul bir bilsen
ne acılar gömdüm diktiğim fidanların altına
fidanları kurutmayın oğul, çoğaltın
sular serinken içirin / acılar orda gömülü

Toprak Tutsun Külümü