Son Numara Şiiri - Adem Durmazer

Ne zaman döküldü ilk söz dilimden
Ne zaman açıldı gözlerim
Ayaklarım ne zaman bastı yere
Ne zaman tutabildi ellerim
İlk yazdığım şey neydi
Neydi ilk okuduğum cümle
Hiç mi okşamadı saçlarımı babam
Hiç mi basmadı bağrına anam

Ne baktığımı görmüşüm
Ne konuştuğumu duymuşum
Koskoca bir hiç yaşadığım onca yaş
Sanki sıkıntıların başladığı yıl doğmuşum

Hatırladığım yerden atıyorum ilk adımı
Hayatın dik ve engelli yoluna
Dönüp baktığım yer
Çok karanlık ve çok derin
Onca yılın ne rengi var
Ne de kokusu ve tadı
Bir tarihi var ortada
Birde son numara Aysel adı
Adem Durmazer