Son Not Şiiri - Necdet Arslan

Su
y o k u ş a
tırmanıyor öteki tepede
kütle ve hız
kuşları kandırıp homurdanıyor
yarılıp iki koldan sızıyor toprağa
kuruntusunu arıyor

.
sus
a n l a m ı n ı
ayracın ortasına gömüyor masal
esrik bir boşlukta birkaç ölü tavşan
baş başa son kahvaltıdalar
antika aynaya yapışıyor dudak izi

.
imgesini boşuna öpmeye
yelteniyor şiir
kendine benzemeyen sözcükleri
ayıklamak bana düşüyor.
.

kanama
b a h a r ı n
son günlerine doğru birazcık bordo bulamacı
yarım bırakılmış masmavi bir şaşkınlık
kimliksiz d i l e n i y o r u m
.

ikircikli ezberlere
gözaltı kararı çıkarıyor kül sultanı
nasıl da habersizim

.kimselerden saklanmasın istiyorum
ürkek telaşlar
z a t e n
paramparça olmuşum kendimden bu sıralar…