Son Nokta Kondu Bu G ece

doğan güne açarken gözünü,
' ağlamayacağım ' dedi, kendi kendine, ağlamayacağım,
' değmiyor bu kısacak yaşam da, gözyaşı dökmeye '...
kalktı, buruk bir gülümsemeyle,
baktı aynada ki yüzüne...
kaç saat olmuştu, kaç dakika,
inanamadı bir an,
insan yaşlanır mıydı bu kadar kısa zamanda?
boşuna aradı göz bebeklerindeki ışığı,
sadece acı gördü bakışlarında...
özlediği, dost eliydi riyasız,
buldum dediğinde ise,
bilemedi kaybettiğini... yalandı gerçek sandığı...
yanılmış olmayı dilemişti, yüreğinin derinlerin de hep,
umut kuşları kanat çırpmaya devam etmişti... acaba diye...
beklemişti, denizlercesine, güneşlercesine,
yağmur olup yağmıştı bereket ekercesine...
tükendi insandan yana ümitleri... ve son nokta kondu bu gece...

11.06.2009 kızıl toprak...