Dağıttı kalbi, yâr denilen. Duygular haddini aşınca. Sustu, heyecanla sevilen. Kaygılar murada ulaşınca.. Gözleri sevgi haykırırken dün. O aynı gözler git diyor bugün. Çırpınmak boşadır büsbütün. Yâreninden, yâr da cayınca..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla